Welkom terug in de tropen

Na een heerlijke vakantie in Nederland waarin we veel familie en vrienden gezien hebben is het zover. We gaan weer terug naar Kuala Lumpur. Dit keer was het een afscheid zonder tranen. Mariska had een prachtig anti verveelboek gemaakt voor in het vliegtuig en Lara en Hugo hadden de grootste lol ermee.

Lekker om weer in je eigen bed te slapen en je vrienden weer te zien. Er is niet veel veranderd, het mannetje voor de supermarkt begroet je nog even enthousiast en het eten bij de Chinees om de hoek smaakt heerlijk als altijd. Wat wel veranderd is zijn de maten van de uniformen van school. Lara is wel een paar centimeter gegroeid. De moeder van een vriendin van Lara vroeg zich af of de Nederlandse  kaas de oorzaak van deze groeispurt is. Wie weet? Het kan natuurlijk ook de kroketten, hamburgers of drop geweest zijn.

Mierenkolonie op bezoek
Wat ook niet veranderd is zijn ongenode gasten. Stel je voor dat je een spelletje aan het doen bent op de computer. Je krijgt dorst dus je gaat naar de keuken om iets te drinken te halen. Als je vervolgens de deur van de kamer open doet zie je overal mieren. Op de grond, de muren, de tafel, het toetsenbord van de computer... Yek! Ja hoor, we zitten weer in de tropen.

Ik heb een video gemaakt van de volksverhuizing van de mieren (zie Laatste video)

Wat voor weer krijgen we vandaag?
Waarom hebben ze het in Nederland toch altijd over het weer? Na deze zomer weet ik het antwoord weer. Toen we aankwamen in juni was het koud, zo koud dat op ons verzoek de kachel aan ging. Alles was koud, het water uit de kraan, de bedden en ook de toiletbril was koud. Wel even wennen als je net in Nederland bent. Maar zoals jullie weten was er een paar weken later een hittegolf. Kijk, dat zijn we gewend, al misten we de airco in de slaapkamer.

Fietsen naar school
Wat zo fijn aan Nederland is dat je veilig kunt fietsen. Heerlijk die vrijheid. We hebben onze fietsen veel gebruikt. Hugo heeft het afgelopen jaar al vaker gezegd dat hij naar school wil fietsen. Hij hoeft dan niet op zijn zus of de schoolbus te wachten. De afstand van huis naar school is minder dan een kilometer dus waarom niet? Nou,... Maleisie heeft geen fietscultuur. Voor alles wordt de auto gepakt. Het is dus vrij druk op de weg en er zijn geen fietspaden.

Alleen fietsen is dus wel gevaarlijk, maar met een groep val je meer op. Hugo heeft wat vrienden bij elkaar gekregen die ook wel willen fietsen. En als groep bereik je meer, ook op school. Na twee dagen besloot de school een fietsenstalling te creëren voor de groep van tien fietsers (op de 300 studenten). Daar heeft Hugo toch maar mooi voor gezorgd!