Cameron Highlands

Wanneer je van Kuala Lumpur naar de westkust rijdt kom je halverwege langs de Cameron Highlands. Het is hier door de hoogte lekker fris, tussen de 20 en 25 graden. Dus erg populair bij mensen uit de stad die willen afkoelen. En de Cameron Highlands staan bekend om hun thee en aardbeien. 

Samen met Patrick besluit ik een kijkje nemen. Het is wel een eind rijden, eerst anderhalf uur over de snelweg en daarna anderhalf uur over kronkelige smalle paadjes naar boven. Een beetje veel op één dag. Laten we er maar een weekend van maken. 

Thee
Eenmaal van de snelweg begint het avontuur. Hoe hoger hoe mooier het uitzicht op de groene hellingen met de theeplanten. De Engelse William Cameron ontdekte dit gebied in 1885. Daarna kwamen er meer theeplanters en groente- en fruittelers. De thee wordt niet geplukt maar geknipt met een soort heggenschaar. Bij de steile hellingen alles met de hand.

Bij het dorp Tanah Rata stappen we uit voor een kopje thee. In Maleisië drinken ze geen thee met een smaakje. Ook geen kruidenthee voor de gezondheid. De thee zelf is namelijk het beste kruid voor de gezondheid. De bekende Cameron Highlands thee is trouwens gewoon zwarte Engelse thee.

Na de thee is het tijd voor een wandeling. Even de benen strekken. Deze start bij een grote aardbeienfarm. De aardbeien groeien hier het hele jaar door. Het is de enige plek in Maleisië waar aardbeien groeien. En het aardbeienzaad komt uit…Nederland!

Nieuwe schoenen
Op internet staat de volgende waarschuwing: Houd er rekening mee dat veel van deze paden vrij steil zijn en betrouwbare wandelschoenen vereisen. We hebben schoenen van een goed merk dus dat gaat wel lukken. Dachten we. Na een paar honderd meter lopen stopt Patrick. Er zit iets onder zijn schoenen. Nee, de halve zool ligt los! Rubber en tropisch weer is duidelijk geen goede combinatie. Gelukkig heeft Patrick nog een ander paar gympen bij zich die wel betrouwbaar zijn en kunnen we van start.

Bij een kruizing kiezen we voor de steile helling links met een pad(?) van boomwortels. Na enige tijd glibberen over natte boomstammen komen we twee meisjes tegen. Ze zeggen dat de top in de mist is en dat je daar weinig uitzicht hebt. We zien een donkere lucht in de verte en besluiten weer terug naar de kruizing te gaan. Daar gaan we naar rechts, een eenvoudigere maar mooie route langs een waterval en een guave farm in het dal. 

Time Tunnel Museum
We zijn weer terug in Tanah Rata. Het dorp is erg toeristisch en dan is het nog geen eens vakantie. Bussen vol toeristen. Stalletjes met groente en fruit, cactussen en souvenirs. Er is veel te koop waar aardbeien op staan, zoals pyjama’s. Langs de weg is het Time Tunnel Museum met koffiemokken, langspeelplaten, reclameborden en nog heel veel meer spullen die van zolder zijn gehaald.

Overnachting in de jungle
Slapen doen we in een bamboe hut bij de lokale bewoners. We worden opgehaald bij het benzinestation door onze gids Gee op een brommer. Hij leidt ons naar een weg en zegt ons deze weg een paar kilometer te volgen. Daar staat zijn vriend, ook op een brommer die ons naar onze slaapplek midden in het bos brengt. Het is daar zo afgelegen dat zelfs gps geen bereik heeft. We hadden het nooit gevonden.

We hebben twee kamers in de bamboe hut. Eén voor de bagage en één om in te slapen. Hier ligt een dubbel matras op de grond en daarmee is de kamer vol. In de ruimte voor de kamers is een wasbak, koffie apparaat en er liggen tijdschiften. Na het uitpakken van de bagage kunnen we afkoelen onder de bamboe douche buiten. 

We ontmoeten een Belgisch stel dat op doorreis is naar Thailand. Na het lekkere diner van natuurlijke producten gaan we nog een spelletje Loot Letter met ze doen. Patrick heeft altijd een spelletje bij zich. Het regent hier vaak en veel maar we hebben geluk. Het begint pas in de avond te regenen. 

De volgende ochtend staan we vroeg op om naar het Mossy Forest (mossige bos) te gaan. Hoe vroeger hoe mooier en hoe minder last van toeristen.
Maar we mogen nog niet weg. Gee heeft nog een verrassing voor ons. We krijgen een demonstratie van de jachtmethoden en de vallen die ze maken en gebruiken. Allemaal van natuurlijke materialen. Blaaspijp schieten mogen we ook proberen. Ik heb een filmpje gemaakt van Patrick in actie. Het pijltje gaat zo snel dat ik hem niet op film kan vastleggen.

En Gee laat me een bloem proeven. Verrassend lekker. In de bloem zit iets zoets, dat lijkt op honing.

Mossy Forest
Om bij het Mossy Forest te komen moeten we steil omhoog via een smalle kronkelige weg. Auto’s kunnen elkaar maar net passeren. Het wordt steeds mistiger en smaller. En koeler. In plaats van de airco kan de verwarming aan. 

We maken een korte wandeling door het mysterieuze bos. Om het mos te beschermen lopen we over een gladde houten loopbrug. Door de wolken, koele temperatuur en verschillende kleuren lijkt het wel herfst.