Thaipusam

8 februari 2015 - Sungai Buloh, Maleisië

Je moet het eens in je leven gedaan hebben. De 272 treden van de Batu Caves beklimmen met een kavadi van een paar kilo op je schouders. En haken in je rug of speren door je wang of tong maakt het helemaal af. Eng? Helemaal niet. Ik vond het heel bijzonder om toeschouwer te zijn van Thaipusam, een prachtig festival van de Hindoes.

Kavadi

Thaipusam is in Maleisië een nationale feestdag en viel dit jaar op dinsdag 3 februari. Er werd die dag een miljoen bezoekers verwacht bij de tempels van de Batu Caves. Daar had ik niet zo’n zin in. De maandag ervoor leek me een beter plan.

Nadat we de kinderen naar school hebben gebracht rijden Yvonne, Steven en ik naar de Batu Caves. Niet elke familie beklimt de Batu Caves op de feestdag zelf. Als we geluk hebben zien we straks een familie die het feest liever op maandagochtend wil vieren.

Tromgeroffel
We lopen naar een viaduct waar twee families bezig zijn met de voorbereidingen. Je weet gewoon niet waar je moet kijken, zoveel mensen en kleuren. Steven zegt dat je op het tromgeroffel af moet gaan, daar gebeurt het. We zien een vrouw in trance met haar tong uit haar mond rondjes draaien. Ze wordt door haar familie behangen met kleden, fruit en bloemen. Na het aanbrengen van de stippen en strepen op het gezicht vertrekt de familie naar de Batu Caves.

Naast de vrouw staat een man met enkele haken in zijn rug, er worden er nog een paar in het vlees gestoken. Het tromgeroffel is oorverdovend. De man lijkt geen pijn te hebben, ook hij lijkt wel in trance.

Ik wens je alle goeds

Iets verderop zit een man met een mooi versierde kavadi op een stoel. Hij zegent één voor één zijn familieleden. De sfeer is gezellig, de mensen zijn vriendelijk, ze willen graag op de foto en zijn trots als je een foto van hun kind wilt maken. Bij de ‘kapper’ wordt het haar van een jongetje geschoren. Foto maken? Maar natuurlijk.

Even stil zitten

We lopen vervolgens zelf ook naar de Batu Caves. Hier zie je meerdere families de trap oplopen. De kleur geel is favoriet. Ineens zie ik een voetje. Deze familie neemt hun baby mee naar boven! Hun wens is in vervulling gegaan, ze gaan de goden bedanken voor deze mooie baby.

Baby mee naar boven

Na een heerlijke lunch van Roti Bath gaan we weer naar huis.

Minnie
Helaas. De puppies kregen last van wormen en zijn weer terug naar het asiel. Ik hoop dat ze snel weer beter zijn. Toen Gemma van het asiel de pups kwam ophalen had ze een ander hondje bij haar. Dit hondje was ernstig verwaarloosd. Het enige wat Minnie nodig heeft is een beetje liefde, zei Gemma. Ik geloof dat het gelukt is. Na drie dagen heeft ze voor het eerst gekwispeld!

Minnie heeft een schurftige huid, grote schele ogen en hier en daar wat vlashaartjes dus de familie noemt haar Smeagol.

We noemen haar Smeagol

Ik heb me bij het asiel aangemeld als ‘foster’, een soort pleegmoeder voor hondjes die wel wat rust en aandacht kunnen gebruiken. Ik mag Minnie dus lekker een paar weken verwennen.

Chinees Nieuwjaar
Op naar het volgende feest. Op 19 februari vieren we hier het Chinees Nieuwjaar. Je ziet steeds meer rode lampionnen en andere versieringen.

De Chinese overburen zijn al in feeststemming

Foto’s

4 Reacties

  1. Iengrid:
    8 februari 2015
    Ha Nicole,
    Mooi de verhalen over de cultuur dar, ik geniet er elke keer van.
    Geniet van Minnie...volgens mij is het een schatje. Fijn dat je op deze manier toch nog van hondenliefde kan genieten! Blij voor je.
    Groetjes!
  2. Yvonne:
    9 februari 2015
    Mooi beschreven, fijn dat je ervan genoten hebt, nu op naar Chinees Nieuw Jaar.
  3. Joyce Van Den Ende-Leppers:
    11 februari 2015
    Smeagol is lucky! Wat goed Nicole dat je fostermoeder bent geworden. Met wat TLC eordt zelfs Smeagol weer een schatje ;-)
  4. Eddy en Petra:
    14 februari 2015
    Zeker mooie verhalen. Zie zulke dingen op TV. Lijkt mij erg leuk om het van zo dichtbij mee te kunnen maken.\
    Smeagol is een goede naam. Hij lijkt er een beetje op :-)
    Groeten