Kamperen in mijn eigen huis

De verhuizers zijn weg. En daarmee ook onze hele huisraad. De komende weken moeten we het zonder broodbakmachine en pizza oven doen, dat zal wennen zijn. Ook het breedbeeldscherm van Patrick is van de muur gehaald en zorgvuldig ingepakt. Gelukkig had Arnaud nog een scherm staan. We hebben het scherm op een bananendoos geplaatst en zie hier het resultaat. Kunnen we toch het WK nog zien. 

De vier verhuizers hebben twee dagen hard gewerkt. Niet de kasten zelf, maar het inpakken van de inhoud van de kasten kostte met name veel tijd. Voor ons zat het werk er woensdag op. Na weken van opruimen en sorteren zat ik met Patrick in onze tuinstoelen te kijken hoe de mannen met een liftje het ene na het andere pakket uit het bovenraam lieten zakken. Sommige hadden een vreemde vorm, geen idee wat daar nou in kon zitten.. Af en toe wiebelde het liftje ook behoorlijk. 

Tijdens een welverdiende pauze kwam de buurvrouw langs. Of de stroom ook bij ons was uitgevallen. Ja, dus! En er moesten nog twee kasten naar beneden. Na twintig minuten wachten werd een besluit genomen. De kasten werden nog verder gedemonteerd zodat ze via de trap naar beneden konden. Ze waren bijna klaar en ja, hoor. Bliep, bliep, de stroom deed het weer. 

Het mocht de pret niet drukken. De mannen waren klaar. De zeecontainer van 12 meter lang en 2,5 meter breed, die voor mijn voordeur geparkeerd stond, was nu voor de helft gevuld en klaar voor vertrek. Bestemming: Kuala Lumpur. Verwachte aankomstdatum in de haven van KL is 18 juli. Wanneer we weer een film kunnen kijken op onze breedbeeld TV is naar verwachting de laatste week van juli. Maar je weet het nooit in Maleisie, het kan ook iets langer duren.