Bedankt lieve Gea

Zaterdag haalden Jaap en Dineke het portret van Quinta op bij Gea van Eijk. We hadden het graag zelf gedaan, maar het is een beetje ver van Kuala Lumpur naar Biddinghuizen. Je moet ook weer terug hè. Maar Jaap en Dineke wilden het graag doen. 

Dineke: Best wel spannend allemaal. We hadden er erg veel zin in om Gea te ontmoeten. Wat Gea voor ons doet vind ik fantastisch. Om Gea te bedanken hadden we een mooi boeket bloemen meegenomen.

We zijn zeer gastvrij ontvangen bij Gea en Fred. Ze voelden zich zeer vereerd. Haar atelier is haar huis, overal hangen prachtige schilderijen, van leeuwen, tijgers, honden en katten.

Ik maak foto albums van dit reisblog en die had ik meegenomen. Met heel veel aandacht hebben ze de albums doorgenomen. Zo nu en dan kreeg ze er kippenvel van. Ze schildert al 30 jaar dierenportretten, maar zo'n ontmoeting had ze nog nooit meegemaakt.

Toen liet ze het portret van Quinta zien. Het is prachtig. De oogjes spreken, het is net alsof Quinta je steeds aankijkt. Heel bijzonder. Gea zegt dat ze er met veel liefde en plezier aan gewerkt heeft.

Maar het doek is ook heel teer, het is net krijt, als je het aan zou raken, dan zit het aan je handen. We gaan het portret dus eerst inlijsten. Daarna brengen we het portret naar Mokveld in Gouda en vanuit daar gaat het via de interne post naar Mokveld Kuala Lumpur. 

Na twee uur is het toch echt tijd om op te staan. We hebben het heel erg naar de zin gehad. Wat een bijzondere mensen.